Osteosarcoma jako choroba trudna do wyleczenia
Mięsak kościopochodny (osteosarcoma; OS) jest najczęściej rozpoznawalnym nowotworem pierwotnym kości u dzieci i młodzieży. Częściej stwierdza się go u dzieci o wzroście wyższym niż przeciętny, jak również u dzieci po przebytym retinoblastoma, czy w miejscu po uprzednim napromienianiu. Szczyt zachorowania przypada pomiędzy 15 a 19 r. ż. Mięsak kościopochodny występuje z częstością od 3,1 nowych zachorowań na 1 milion dzieci na rok, co oznacza, że w Polsce co roku rozpoznaje się ok 30-35 nowych przypadków. Niestety, aż u ponad połowy pacjentów w momencie rozpoznania stwierdza się zmiany przerzutowe. Najczęstszą lokalizacją przerzutów są płuca, kolejno inne kości oraz ośrodkowy układ nerwowy.
Pomimo postępu medycyny w mięsaku kościopochodnym nie
uzyskano znaczących postępów dot. podniesienia poziomu wyleczalności. Dlatego
też, nic nie zastąpi opieki doświadczonego
zespołu medycznego ponieważ nie ma dwóch takich samych pacjentów z
kostniakomięsakiem.
Rzadkość osteosarcoma obliguje nas czasami do zmian decyzji na każdym etapie
leczenia.
Niestety, czasami mimo stosowania kompleksowego leczenia, u części pacjentów nie udaje się zatrzymać choroby lub choroba powraca. Dlatego też obecnie nadal poszukuje się metod terapeutycznych, które mogłyby poprawić wyleczenia w tej grupie chorych. Poza zwiększaniem intensywności stosowanego leczenia, próbuje się m.in. wprowadzać nowe leki o innym mechanizmie działania.